Vorige week had ik stress.
Verzorgingshuis-voor-mijn-moeder-zoeken-stress.
Het eerste huis dat wij bezochten vond mijn moeder meteen goed.
Het was er lekker warm.
De toetjes zagen er smakelijk uit.
De mensen waren er vriendelijk.
Het kamertje had een prachtig uitzicht.
Maar de huiskamer activiteiten voor Alzheimer patiënten
was ver onder de maat.
Drie maaltijden per dag samen opeten
en een spelletje spelen met een vrijwilliger.
Geen draaiboek.
"U bent oud, u hoeft hier niets", zei de zuster.
De handwerkclub was opgeheven wegens te kort animo.
(Te kort animo van wie?)
Ik vond het er naar urine ruiken.
De meubels een bijeen geraapt zooitje...
dit kon mijn kringloopliefde niet eens waarderen :-)
Kapot gereden deuren, deurbeslag los.
Verrotte sierkalabassen bij de entree.
Volgens degene die de rondleiding deed mocht mam
een aantal keer per week naar
Zorgboerderij de Tulp blijven gaan.
Iets vertrouwds uit haar oude leven...
dat argument zette ik bij de 'plus kant' van mijn lijstje.
Want dat lijstje was er
in mijn hoofd.
Het gevoel was namelijk niet goed
en dat probeerde ik met de ja-kant van het lijstje te compenseren.
Mijn zus was enthousiast want het verzorgingshuis ligt op fietsafstand van haar huis.
Dus ik zei ja en maakte het administratief in orde.
Ergens in de komende weken verhuizen.
Toen ontstond er onduidelijkheid.
Mag mam wel of niet naar de Tulp?
Bellen, bellen, bellen.
Vier verschillende mensen van dat verzorgingshuis zouden het nakijken.
Wachten op, terug gebeld worden.
Wachten.
Wachten.
Bellen.
Ik vind dit een slecht begin...van een jarenlange samenwerking.
Intussen was ik met Donald al in een ander huis gaan kijken.
Mijn zus dezelfde middag, zij had er geen klik mee.
Een week later nog geen reactie van het eerste huis.
Ik voelde druk...ze waren de kamer daar al aan het opknappen...
misschien wil ik er nog vanaf..Oei oei.
Vanmorgen mijn moeder opgehaald.
Zij wist niets van de onrust die ontstaan was om de zorgboerderij.
Samen naar het tweede verzorgingshuis gereden.
En het was goed.
Het was er lekker warm :-)
Een ruimere kamer.
Vriendelijke mensen.
Een man speelde keyboard in de huiskamer waar iedereen meezong.
Ze gingen 's middags samen een appeltaart bakken.
Een professionele aanpak.
Een draaiboek met dagelijkse en wekelijkse activiteiten.
Ze gaan een levensboek maken waarin staat wie mam is
met foto's van ons en vroeger met pap.
Haar hobby's en haar werk.
De zorg is op maat,
als je een uitslaper bent mag je later op de ochtend douchen of 's avonds.
Veel mensen hadden hun kamerdeur open, gastvrij, gezellig, uitnodigend.
Verse tulpen op tafel.
's Middags nog een keer heen gereden met mijn zus en mam.
Het voelde nu ook goed voor mijn zus.
Als mam hier komt wonen hoeft ze niet meer naar de Tulp
want dezelfde zorg krijgt ze hier in het huis.
Wat haar ook rust geeft, niet meer klaar staan voor het busje.
Dus...het eerste huis afbellen
en meteen om nieuw behang.
Want maandag gaat mam al in zorg/wonen!
Het voelt goed en dat geeft energie...we gaan er leuke verhuisdagen van maken.
-Liefs Katrien-
Goed Katrien, waar jouw mam komt, dat lijkt heel erg op waar mijn moeder woonde. Het kon bijna niet beter en dat gaf mij toch heel veel rust. Ik gaf het over. Ik ben heel heel blij voor je dat dit voor jou goed voelt en je energie geeft! Ik heb best vaak aan je gedacht. Veel succes met de verhuisdagen. xxGonny
BeantwoordenVerwijderenAlles komt in orde, wat fijn dat jullie echt uitzoeken wat het beste voelt. Ik denk niet dat ik het zou kunnen, moest het ooit nodig zijn
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je door zocht en fijn dat iedereen het nu ziet zitten. Het klinkt heel fijn, en dat is mooi, het is tenslotte al moeilijk genoeg.
BeantwoordenVerwijderenDat komt in orde. Goed dat je je intuïtie gevolgd hebt !
BeantwoordenVerwijderenDat quiltje zier er prachtig uit, dat komt ook in orde !
Liefs!
Het tweede huis voelt inderdaad goed aan, zoals je erover praat. En ze mag maandag al gaan, fijn, zo is er niet teveel 'tussenstress'. Dat komt goed. En je moeder is ook tevreden, dus komt het helemaal goed. Succes met het verhuizen. En ondertussen ben je een mooie quilt aan het maken zie ik.
BeantwoordenVerwijderenAls ik dit zo lees hebben jullie helemaal de juiste beslissing genomen... ik kreeg bij dat eerste al zelf een wrang gevoel. Gelukkig gaat dat niet door!
BeantwoordenVerwijderenIk wens jouw mama een fijne tijd in het verzorgingstehuis. Voor jullie wordt het nu ook makkelijker... niet meer alle zorg alleen dragen...alleen nog genieten van je moeder wanneer je er op bezoek bent... zo moet dat toch!
Liefs
Oh wat fijn dat jullie een goed thuis hebben gevonden!!
BeantwoordenVerwijderenEn dat het er in alle opzichten lekker warm is ...;-).
Wat leuk dat ze zo'n heel boekwerk gaan maken zeg, lijkt me een heel goed plan.
Succes met verhuizen, en alles wat er bij komt kijken...
Liefs, Mirjam.
Bij het lezen over het eerste huis sprongen de tranen me in de ogen want alles van mijn vader kwam weer boven. Ik ben heel erg blij dat je voor het tweede huis hebt gekozen want ik voelde de opluchting samen met jou.
BeantwoordenVerwijderenVerhuis goed met z'n allen, maak haar maar een gezelllige thuis in het huis.
Keyboard en meezingen! Dat kan niet anders dan goed gaan, want het zorgt voor vrolijkheid.
Tussendoor: een tweede gevoel van opluchting overviel mij toen ik merkte dat de Egyptenaar met de sik in het patchwork is opgenomen. Dat kan ook niet anders dan goed gaan. Wat wordt het eigenlijk?
Oh wat fijn hier staan de tranen ook in de ogen, maar van blijheid voor de last die toch voor een deel van je/jullie af valt. Blij dat het goed voelt en dat je goed naar je gevoel geluisterd hebt. Ja ik ben blij voor jou en je moeder en natuurlijk ook voor de anderen ;). Dikke knuffels van Susan
BeantwoordenVerwijderenWat fijn voor jullie allemaal! Ik las over het eerste huis en mijn haren gingen recht overeind staan. "Oh nee, ze laat haar moeder toch niet daarheen gaan" dacht ik. Gelukkig is dat niet zo. Want dat tweede huis heeft het veel beter begrepen! Dat soort 'warme' huizen hebben wij alleen maar binnen onze zorginstelling. Dat eerste is duidelijk nog van de oude stempel. Succes met verhuizen!
BeantwoordenVerwijderenOok hier opluchting voor/met jou. Wat fijn dat je voor het tweede huis kon gaan. Wat niet goed voelt is vaak ook niet goed. Het tweed huis klinkt gezellig warm en leifdevol.
BeantwoordenVerwijderenEn dat is wat je wil voor je moeder lijkt me. Heel veel succes en plezier met het mooi maken van je moeders kamer. Dikke zoen, Esther
Wat een fijn bericht! Dat eerste huis, brrrrr. Daar wil je echt niet zijn, mentaal aftakelend of niet. Geen activiteiten, urinegeur, strak regime... Een echt TEhuis in plaats van thuis. Maar het tweede huis: wat fijn dat het zo ook kan! Zo menselijk en dat is toch echt het belangrijkste! Een huiselijke sfeer (appeltaartjes bakken!), veel afleiding door middel van activiteiten, ik denk dat dit heel goed voor je mama zal zijn! Heel veel succes met de verhuis en heel veel geluk voor mams!
BeantwoordenVerwijderenTjonge jonge 2 spelfouten!! Maar je begrijpt het vast wel. ;-)
BeantwoordenVerwijderenWat een goed nieuws en wat heb je dat goed aangepakt!!!
BeantwoordenVerwijderenGeweldige dochter ben jij!!!
Succes maandag!
Ooohhh... Gelukkig!! Ik kreeg een knoop in mijn maag bij het lezen. Ik was bang dat het mis ging... Maar in tegendeel, het is helemaal goed gekomen. TOP dat je naar je gevoel hebt geluisterd.
BeantwoordenVerwijderenZie je wel!!!! Het komt allemaal goed Katrientje!
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt goed - heel goed zelfs !
BeantwoordenVerwijderenHet klinkt zoals het rusthuis waar mijn oma woont. Een frisse geur als je binnenkomt, vriendelijk personeel, en elke dag activiteiten voor de mensen.
Het zal de eerste weken nog wat strubbelingen geven met je mama, daar waarschuw ik je nu al voor. Maar dat zal snel voorbij gaan. Sneller dan je denkt.
Wat goed dat je je buikgevoel hebt gevolgd en het niet bij dat eerste tehuis hebt gelaten - dan waren zowel jij als je mama ongelukkig geworden ! (Toch vreemd, dat van die urinegeur hoort een mens zo dikwijls bij beschrijvingen van rusthuizen... OK iedereen weet dat het personeel in rusthuizen te kampen heeft met onderbezetting en ze ook maar mensen zijn met twee handen, maar soms vraag ik me af of ze nog weten dat hun "klanten" ook nog mensen zijn, die een beetje respect en een menswaardig bestaan verdienen...)
Ik ben blij voor je !! Dit gaat voor jou evenveel rust geven als voor je mama !!
Dikke kus, Ingrid
Ach Katrien, je weet niet hoe hard ik voor je moeder en voor jou hoop dat het goed is, dat het écht goed is!
BeantwoordenVerwijderenDank voor je berichtje. Wil je mij even mailen, dan mail ik je terug.
BeantwoordenVerwijderenbettievdgriend@hotmail.com
BeantwoordenVerwijderen