maandag 23 maart 2015

Toneelspelen.


Kringloop geluk.


Dienblad 2 euro, omdat er een barst in het keramiek zit.

Een beschadigd 'oud beestje'....
Het mag met mij mee naar huis.




Gehaakt potje, 30 cent.



Het toneelspelen gaat niet door.
Ik heb helaas vóór de eerste repetitie moeten afzeggen.


Hoe kan ik het uitleggen 
zonder er een lang verhaal over ziek en zeer van te maken?


In trefwoorden misschien?

Vanaf 2007
5 jaar lang, ziekte van Crohn. 

36 000 keer naar het toilet met diarree.
Nooit langer dan 1 uur slapen achter elkaar.
Binnen 8 tellen op het toilet moeten zitten.

Het meest ziek was ik van de medicijnen.
Immuunsysteem verlagers,
ook wel gebruikt om Leukemie te remmen.



Hmmm, dit zijn geen trefwoorden maar zinnen.
Opnieuw.

Luiers.
Afvallen.
Pijn.
Overleven.



Ziekenhuisopnames.
Alternatieve artsen.
Psycholoog.
Diëtisten.



2012.
Moe gestreden.
Operatie.
Afscheid dikke darm.
Welkom stoma.


Opkrabbelen.
Leven.
Werken.
Wandelen.
Vakantie.
Hobby's.


Toneelspelen.
Uitgestelde droomwens.
Spannend.
Spugen.   

Spugen?
Komt dit nog van de voedselvergiftiging?
Of komt de ziekte van Crohn terug?


Ik durf de verantwoordelijkheid niet te nemen.
Wat, als ik halverwege ziek word?

Diep gewortelde angst 
dat de ziekte
 in het overgebleven maag-darm kanaal terug komt.

8 maanden repeteren en 10 uitvoeringen.
Het lag als een steen op mijn maag.


Stress gaat op een zwakke plek zitten 
en ik durf met mijn lijf geen risico te nemen.

Beter nu afzeggen.
Geen gemakkelijke boodschap.


Regisseur reageerde zo meelevend.
Hij wilde mij 'aan boord' houden.
Het repetitieschema aanpassen.

Toch een vervangster gezocht.


Tijdens de eerste repetitie afscheid genomen van mijn toneelcollega's.

Mijn vervangster bood zelfs aan om alle teksten te leren en mijn 'backup' te zijn.
Maar dit past niet bij de werkwijze van de regisseur.

Wat een opluchting.
Niemand boos.
We houden contact.



Nu een week geleden
en het is goed zo.

Ik ben heel blij met wat ik wel kan.



Liefs Katrien -X-

















45 opmerkingen:

  1. Wat een ellende allemaal. Het enige wat ik hierop zeggen kan. Heel heel veel sterkte.
    Lieve groet
    Nienke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is lief van je Nienke, maar de ellende ligt achter mij hoor.
      Het is nu 'regenboog-tijd' zoals Bertiebo het vandaag noemde.

      Verwijderen
  2. Verstandig, spijtig maar verstandig.
    Meer tijd om te handwerken :-)
    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is dat Carla, zit met smart te wachten op mijn naaimachine die voor onderhoud is weggebracht.

      Verwijderen
  3. Maar schatteke toch....
    Dit vind ik echt sneu voor je (ik wou een veel viezer woord gebruiken dan sneu, maar ik probeer het beleefd te houden, alhoewel "sneu" een zware understatement is)...
    Toch is het de beste beslissing, in mijn bescheiden mening toch... De stress wat het toneel met zich meebrengt, zou nooit goed zijn voor je buikje... Gezondheid gaat boven alles, beter geen risico's nemen !!
    En ach, bekijk het langs de andere kant : stel je nu voor dat je ging toneel spelen. Dan moesten wij je 8 maanden missen op Blogger, want daar zou je geen tijd meer voor hebben. Dat zou ook niet leuk zijn (want ik zou je hier écht missen) ! Dus je ziet, "every cloud has its silver lining" !
    Belachelijk argument - ik weet het - maar ik probeer je wat op te fleuren ;-)... Ik weet wat een delicate gezondheid betekent...

    (A propos, stilaan wordt het lente, van zogauw het weer nog wat beter is, kom ik eens richting Nederland !!)

    Dikke zoen !!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is zeker geen belachelijk argument, ik zou mij in allerlei bochten gewrongen hebben om 'bij' te blijven in blogland.
      Bedankt voor je bescheiden mening ;-) het is echt iets wat een zus zou zeggen.

      Een blog-meeting op Nederlands bodem, dat is iets om naar uit te kijken!! :-)





      Verwijderen
  4. Och Katrien, ik moet nu toch wel een traantje van ontroering wegslikken. Wat een moeilijke beslissing heb je genomen. Ik vind je een lief en dapper mens, je dienblad prachtig en je harksels ook. Dat op zich is bij elkaar al een regenboogje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Tineke, je woorden doen mij goed. Lief en dapper...

      Verwijderen
  5. Bedankt voor je openhartigheid.
    Dat waren beslist geen makkelijke jaren. Wat moet dat een teleurstelling geweest zijn, om afstand te doen van je droom. Ik hoop dat je dat goed kunt 'verteren'.

    Je foto's geven mij kleur, ik hoop jou ook.

    Lieve groet,
    Anita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn dat kleur, muziek en zon je emoties kunnen kleuren hè.
      Kringloop geluk voor weinig geld, lokken je naar buiten om bloemetjes uit de tuin te knippen,
      de vaasjes te vullen, en foto's te maken... Voilà, ontspanning is daar.

      Verwijderen
  6. Jeetje, balen, maar begrijpelijk lijkt mij zo. En als t voelt als een opluchting is dat een goed teken.

    Vrolijke foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja! Vrolijke foto's om het verhaal niet te zwaar te maken.
      Ik wilde het 'ziek zijn' wel vertellen omdat ik met veel tamtam had gemeld dat ik zou gaan spelen.
      Ik had de behoefte om het uit te leggen, niet perse om het ziek zijn in de schijnwerpers te zetten.

      Verwijderen
  7. Hey Katrien, bijzonder geschreven....je verhaal zo in trefwoorden. Tussen de woorden en regels door lees ik hoe ellendig dat proces van ziek zijn, de gevolgen en alles erom heen moet zijn geweest. Maar ik lees ook moed, kracht en optimisme.
    Heel jammer dat je deze beslissing moest maken omdat je daarmee ook een droom moest loslaten. Ik wens je toe dat er andere dromen voor in de plaats komen. En fijn dat je idd ook opluchting kan voelen!
    Het dealen met ziek zijn, chronische klachten en de daaruit volgende beperkingen, ken ik helaas ook uit eigen ervaring. (en toevallig was ik bezig daar een blogpost over te maken, ik denk dat die morgen wel klaar is).
    Leuk, dat fleurige tafereeltje op tafel....lente!
    Lieve groet!


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je kan goed tussen de regels doorlezen, Livina Fluweeltje.

      "Dat er andere dromen voor in de plaats mogen komen"...een mooie positieve gedachte, dankjewel, die ga ik onthouden.
      Ik kom bij je lezen als je blogpost klaar is.

      Verwijderen
  8. Dat er wat mis is/was met je gezondheid wist ik, maar dat het de ziekte van Crohn is dat wist ik niet.
    Jeetje Katrien,.... dat is best heftig zeg!
    Jammer van je toneelspelen, maar ik hoop dat je stiekem toch een beetje opgelucht bent dat het allemaal nu achter de rug is.

    Dikke kus

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik bedoel het afmelden, dat zal wel niet makkelijk zijn geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt! Dat afmelden vond ik heel lastig.
      Dat heeft mij van tevoren wel een paar dagen bezig gehouden...

      Gelukkig waren de reacties van de betrokkene zo onverwacht warm en hartelijk...daar raakte ik ontroert van.

      Verwijderen
  10. Och meissie toch. Daar zal strijd geleverd zijn in je hoofd en je hart. Of tussen je hoofd en je hart misschien wel. En dan tenslotte blij zijn met de dingen die je wel kan. Dat is knap! Ik weet zeker dat er een andere droom komt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is dat, dromen kunnen op ieder moment ontstaan. Bedankt voor deze gedachte.

      Verwijderen
    2. Zo is dat, een droom kan op ieder moment in je leven ontstaan. Bedankt voor deze gedachte.

      Verwijderen
  11. Hoe moedig om dit te delen... moedig ook om de juiste beslissing te nemen en blij te zijn met alle dingen die wel nog kunnen... jouw positiviteit! Om een voorbeeld aan te nemen!
    En zoals Ingrid al zei... voor ons fijn dat we je geen 8 maanden moeten missen...maar dat klinkt misschien wel egoïstisch? Hopelijk gaat het intussen beter met je gezondheid?
    Liefs...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Kijkend naar de voordelen :-) ben ik ook blij dat ik jullie niet 8 maanden hoef te missen.

      Verwijderen
  12. Wat ontzettend jammer voor je, maar gezondheid gaat voor. Ik hoop dat t snel weer beter met je gaat. Geniet van de kleine dingen.....maar dat doe je wel zo te zien: practige foto's!!
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vijf jaar lang leefde ik op de onderste laag van Maslow,
      als de behoeften van eten, drinken, slapen en schoon het toilet bereiken vervuld waren, dan was mijn dag(deel) geslaagd.
      Ik werd geliefd door Donald en mijn familie.
      Ik kan oprecht zeggen dat ik gelukkig was.

      De zon die op mijn bed scheen, een lekkere warme kruik kon mij vervullen met een gevoel van geluk.
      Niet hetgeen waar een vrouw van 40 jaar normaal gesproken genoegen mee neemt.
      Maar als je zo lang ziek bent, stel je je verlangens bij, accepteer na verloop van tijd de situatie en geniet je van de kleine dingen.
      Gelukkig kan ik dat nog steeds :-)





      Verwijderen
  13. 'k Moest ook een een traantje wegslikken, 't greep me aan. Gekozen voor je gezondheid, een moeilijke maar belangrijke en juiste beslissing. Geweldig dat er zo meelevend gereageerd werd en je evt. vervangster zelfs aanbood je "back-up" te zijn. Dat zijn toch mooie dingen. Ik vind het erg jammer voor je, maar gelukkig sta je sterk en ben je blij met wat je wel kan. Mooie vrolijke foto's plaatste je tussen de tekst. XXGonny

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja lief hè, de reactie van de vervangende toneelspeelster.
      Voor haar was het ook niet gemakkelijk, ze voelde zich tweede keus. Begrijpelijk.
      Zo fijn dat we met elkaar deze dingen open en eerlijk konden bespreken, het was zo'n bijzondere 'volwassen' sfeer.
      Blij dat ik deze ervaring heb mee mogen maken.

      Verwijderen
  14. Poeh.... moeilijke beslissing. Maar ik heb van dichtbij meegemaakt wat de wisselwerking is van stress op Crohn; je hebt je grenzen goed bewaakt en de juiste beslissing genomen.
    Dikke knuffel,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn dat je het zegt; van die grenzen bewaken...daar was ik vroeger niet zo goed in. Inmiddels dus al onbewust bekwaam geworden :-)

      Verwijderen
  15. Wat nou sneu. Crohn is een rotkwaal en stressvmoet je zoveel mogelijk vermijden. Misschien was het de juiste beslissing. Maar wel jammer. Gelukkig gaat het goed nu met je, houwen zo. Fijne dag.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Onbewust zorgde ik al voor een regelmatig leven en plande mijn week nooit tjokvol.
      Dit toneelspelen-avontuur-wat-stress-kon-opleveren-en-misschien-Crohn-activeren ... daar had ik echt niet bij stil gestaan.

      Verwijderen
  16. Ik vind je een wijze, grootse Madam! Fier op je! Een voorbeeld ben jij!!! Kus

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij bent mijn lieve kleine blog-zusje waar ik minstens zo trots op ben.

      Verwijderen
  17. Ach lieverd, natuurlijk zijn ze niet boos! Ik denk eerder dat ze het heel erg jammer vinden!
    Je reacties zijn hier boven allemaal zo positief! Je bent een topper. En je hebt vast de juiste beslissing gemaakt.
    En ik ben ook blij dat je lekker in blogland blijft! Joepie!!!! Dikke kus, XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bloggen is echt de beste therapie die er bestaat.
      Ik ben ook blij dat ik hier blijf.
      Dikke kus terug.

      Verwijderen
  18. Dag Katrien, moedig mens,

    Stress en Crohn zijn absoluut geen vrienden,
    en je gezondheid gaat boven alles,
    hoe graag je ook Kitty de kattige zus had gespeeld
    (heb er zopas nog een opmerking in de vorige post over gemaakt en toen had jij al de beslissing genomen om het niet te doen, moet vreemd geweest zijn voor jou , sorry)

    Thuis hebben ze je nodig,
    en wij hebben je hier nodig,
    we willen je in goede doen,
    dus geen spijt hebben,
    maar gewoon enthousiast vooruit in de regenboogtijd met dachshundie kleuren zoals ook in de foto's van vandaag die ik hier zie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen sorry, juist een teken dat ons contact echt is.
      Dat je aan mij denkt, ook al is het laatste bericht een week oud.

      Ik doe mijzelf ook een groot plezier door in goede doen te zijn :-)
      Vandaag mijn naaimachine opgehaald bij de reparateur.
      Ik heb zin om aan de slag te gaan!

      P.s. heb vanmiddag een dachshundie kleurig kussen gescoord bij de Kringloopwinkel waar ik heel blij mee ben.
      Het ligt nu fris gewassen op de verwarming. Foto's volgen :-)

      Verwijderen
  19. Ach Katrientje toch. Is vast een wijs besluit. Ga maar lekker van de komende lente genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik zal je goede voorbeeld volgen en beginnen met zaaien, Loes!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Heerlijke kringloopvondst en ziet er erg gezellig uit zo met alles erop!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Och wat rot voor je! Je was er zo enthousiast over. Maar ik kan me goed voorstellen dat je het niet aan durft door je beperkingen. Maar ja, vervelend blijft het wel. Fijn te horen dat iedereen zo begripvol is, dat zorgt dat je er geen kater aan over houdt (hoop ik). Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Katrien, wat een verhaal... Knap dat je dit met ons wilt en kunt delen. Wat erg dat je je niet kunt uitleven op het toneel, je had er zo naar uit gekeken en je was er zo enthousiast over in je vorige post! Hopelijk gaat het met je gezondheid snel weer wat beter en dat de Crohn-draak die je teistert snel weer rustig wordt. Wat mooi dat je toch positief kunt zijn. Je hebt schattige dingen gevonden bij de kringloop, wat een leuke vondsten!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Vaak één van de moeilijkste beslissingen ... een knoop doorhakken in je eigen belang, voor je gezondheid, voor je welzijn ... en zeker als iets zo fantastisch is als toneelspelen. Maar de lange weg die je afgelegd hebt en 'weten wat je zelf aankan' maakt dit tot een hele dappere beslissing.
    Je gebruikte in je blogbericht de term 'een beschadigd beestje' ... maar zo de moeite waard om mee naar huis te nemen. Dat ben jij ook (zonder denigrerend te willen klinken, bedoel het echt héél héél positief - soms moeilijk woorden vast te leggen en ze goed laten over te komen maar ik probeer het toch) ... de moeite waard om héél goed voor te zorgen omdat het nog zoveel in petto heeft en best nog heel veel kan, rekening houdend met de beperkingen ... ik denk vaak aan je, in kleine dingen die ik doe en tegenkom. Ik wist niet je hele verhaal maar wist wel dat er een dappere, moedige madam achter deze blog zit ... en dit is maar weer eens het bewijs. Het beste dat een mens kan doen is goed voor zichzelf zorgen, zodat je dan ook goed en gelukkig kan zijn voor de mensen om je heen die je ontzettend graag zien en jij hen, dat is héél duidelijk. Wijze beslissing! En laat al die mooie quilts maar komen want ook daar kan je je geweldig op uitleven :-) Dikke knuffel uit België! x

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Heel moedig van je om dit te 'vertellen'. Willen en niet kunnen is één van de moeilijkste dingen om te leren bij het ziek zijn vind ik. Aanvaarding is een grote stap. Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Goed van je dat je dan toch naar je lijf hebt geluisterd. Zoals ik lees kun je al weer heel veel en is het goed dat je hebt besloten (voor nu) dat het nu niet kan. Wie weet ooit wel als je lijf ja zegt. Dikke knuffels!

    BeantwoordenVerwijderen