donderdag 10 maart 2016

Bloggen doe je voor jezelf.

Een half jaar geleden had ik een dipje.
Na wat geGoogle leerde ik dat het te maken had met het lege nestsyndroom.


Zoonlief is 19 jaar,
vindt steeds zelfstandiger zijn weg in het leven.

In plaats van depri, omdat ik mij niet meer nodig voelde,
besloot ik trots te zijn op mijzelf.
Die moedertaak had ik toch maar mooi volbracht.

Mijn inzet, de dingen die ik gedaan of juist gelaten had
dienden toch allemaal om tot dit punt te komen?
Een gelukkige jongeman die goed in het leven staat.

Vrijheid.
Vrijheid die in de plaats komt voor zorgtaken.

Vrijheid ook voor Donald,
die sinds 1 december gestopt is met werken.

Na een periode waarin ik moest wennen 
aan zijn constante aanwezigheid is hier ook rust in gekomen.

De klusjes die rondom huis gedaan worden, 
de kooktaak die als vanzelfsprekend wordt opgepakt geven mij nog meer vrijheid.





De afgelopen week heb ik bijna alle accessoires uit de 
woonkamer, keuken en slaapkamer verwijderd.
Ook daar een leeg canvas.



Waarom blog ik eigenlijk?

Ik vroeg het mij al langere tijd af.
Vandaag las ik het antwoord dat mij paste.

Bloggen doe je voor jezelf.

Bloggen heeft mij echt heel veel gegeven, maar nu is het klaar.
Het is tijd voor iets anders. 

Ik weet niet wat er komen gaat 
maar ik weet zeker dat het goed is.

Liefs Katrien.



46 opmerkingen:

  1. Helemaal waar!
    Ook ik ga je missen, maar ik deel je vertrouwen; het is goed.
    Alles is precies, zoals het moet zijn.
    Dankjewel voor je blogberichtjes (en reacties)!
    Het ga je goed!
    Veel liefs,
    Sandra
    P.S. En we 'zien' elkaar af en toe op IG :-))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je vertrouwen, bij moeilijke momenten zal ik aan je uitspraak denken.

      Verwijderen
  2. Ook ik begrijp het wel. Een nieuw begin op alle fronten.
    Ik zal je ook zeker gaan missen maar hoop toch afentoe via
    andere wegen nog eens iets van je te horen.
    Het ga je goed. XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga mijn best doen om een goede weg daarin te vinden. Xxx voor jou.

      Verwijderen
  3. Ik wens je allleen maar veel goeds toe :) We gaan je missen in blogland.
    Groetjes en veel liefs, Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oooooh!
    Wat jammer!
    Jouw berichten zijn telkens weer een plezier om te lezen, wellicht omdat ze zo herkenbaar overkomen (met de zorgen om je moeder, de groter wordende kinderen, dezelfde hobby's in het haken en quilten...) ik ga je heel erg missen. En het klopt niet helemaal wat je zegt: "bloggen doe je ook voor anderen" (zoals ik het hiervoor al probeer uit te leggen)

    P.S. Wat een knappe jongeman is je zoon. Ik herken een aantal trekken van jou, maar zie ook iets dat ik niet kan thuiswijzen :)

    Tot op IG (dat hoop ik althans)

    Heel veel liefs wens ik jou
    (met spijt in het hart en een krop in de keel)

    Brigitte

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Poeh, ik ben gisteravond even een rondje gaan rennen om de emotie uit mijn lijf laten. De krop in je keel, raakt mij. Als ik blijf bloggen voor een ander dan komt er nooit een moment om te stoppen, jullie zijn mij allemaal zo dierbaar. De rode draad in jullie levens daar blijf ik natuurlijk nieuwsgierig naar, hoe gaat het met jouw moeder, hoe gaat het met de hond van Sandra, de kleinkinderen die Bettie nog gaat krijgen, hoe ontwikkeld Els zich verder. De oprechte aandacht voor elkaar, de complimenten die je ontvangt als je iets moois hebt gemaakt, het is verslavend leuk. Maar dat is ook een valkuil. Ongemerkt breng ik uren en uren door op mijn mobiel. Ik hoef op vrije dagen de deur niet uit om sociale contacten op te doen. Net nu ik zoveel vrijheid hebt gekregen, doe ik er helemaal niets mee. Mijn bedoeling is om de leegte die ontstaat na het stoppen met bloggen op te vullen met echte activiteiten, buiten de deur. Een studie, vrijwilligerswerk, uitstapjes,vriendinnen opzoeken, reizen alles kan.
      Misschien blijk ik een echte huismus te zijn, wil ik helemaal niet weg en past Internetcontact mij het beste, dan kom ik terug, maar ik wil het voor mijn oude dag wel geprobeerd hebben :-)

      Verwijderen
  5. Ach, jammer! Voor de lezer. Maar fijn, voor jou! Geniet van alles.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het klinkt als kiezen, een nieuwe weg inslaan, na een periode van in vraag stellen, zoeken, aarzelen. Er klinkt pijn in door en tegelijk ook vastberadenheid. Ik bewonder je daarvoor. En ik wens je alle goeds toe. Van harte.

    Pas na het lezen van de reacties hierboven, kwam het besef dat je dan ook misschien niet meer langskomt op andere blogs. Daarbij springen de tranen onmiddellijk in mijn ogen. Ik koester jouw reacties stuk voor stuk. Ze zijn zo warm, zo vol begrip, ingetogen. Daar ben je een kei in!

    Dikke knuffel! (en ik hoop stilletjes af en toe nog eens iets van je te lezen)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het allerlaatste wat ik wil is jou verdrietig maken.

      Nog voordat ik mijn beslissing nam, bracht ik een pakje voor jou naar de post, ik verwacht dat de DHL deze rond volgende week woensdag bij jou bezorgd. Het is met liefde gemaakt.

      Afscheid nemen doet mij ook pijn, ondanks de vastberadenheid. Er is nu nog geen vervanging voor het bloggen, de leegte voelt niet fijn en bijna een reden om terug te krabbelen. Maar nu is het een kwestie van doorzetten.
      Als mijn zoon zich verveelt zeg ik altijd, vervelen is goed, dat is het proces dat vooraf gaat aan een nieuwe creatieve fase. Ik moet vertrouwen houden.
      Het beste lieve Claire.

      Verwijderen
  7. Oh echt, ik zal je missen ,maar doe vooral wat goed voelt voor jezelf .in ieder geval bedankt,lieve groet Marloeskreatief

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is fijn om te horen, Marloes.
      Doen wat goed voelt voor mijzelf...
      Dat is nieuw voor mij en best lastig, ik kan namelijk heel goed voor andere zorgen.
      Ik zal je aanmoediging onthouden, dankjewel.

      Verwijderen
  8. Gelukkig is er nog instagram al zal ik je heerlijke en eerlijke verhalen wel erg missen
    Dikke knuffel
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toevallig sprak ik een vriendin die zei; ' ik wil voor mijn dood een generale repetitie van mijn crematie. Ik wil erbij zijn en alle aardige dingen horen die de mensen zeggen'.
      Jeetje wat een lieve reacties van iedereen op mijn laatste blogbericht.
      Dankjewel Es, dat je mijn verhalen, echt hebt gevoeld.

      Verwijderen
  9. Jammer, ik las je stukjes graag. Zo herkenbaar, vaak las ik met een glimlach en soms echt hardop (zoals toen over je mooie blauwe schoenen :-)).
    Ik wens je/jullie alle goeds!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ja die schoenen. Het raakt mij dat je dat nog weet. Dankjewel Marga, succes met je poppenhuis.

      Verwijderen
  10. Jammer, ik had je nog maar net een beetje leren kennen. Fijn dat je zoon voed zijn eigen weg kan vinden. Alles goeds toegewenst en misschien tot later. Sterkte met je moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je oprechte interesse, zo kon ik mijn trots en mijn zorgen met jullie delen.
      Liefs Katrien.

      Verwijderen
  11. Oh, jammer! Ik kwam nog niet zo heel lang op je blog, maar ik genoot altijd van je verhalen en de mooie dingen die je maakt. Maar als jij voelt dat het tijd is voor iets anders, dan moet je je buikgevoel volgen. Ik wens jou het allerbeste met je gezin en ieder die je lief is. En dank je wel voor de fijne ogenblikken die je me hebt bezorgd. Dikke kus van ver en het ga je goed!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je goede wensen, wij hadden de liefde voor boeken met elkaar gemeen en hadden elkaar vast nog veel te vertellen gehad. Nog veel plezier hier in blogland het is een mooie plek.

      Verwijderen
  12. Ik hoop dat we mekaar nog eens terug zien, bij een picnic misschien ?
    Het ga je goed en ook je familie. Blijf verder genieten van de kleine dingen.
    We zullen je missen in blogland. Je kan het zo mooi verwoorden.
    Groetjes,
    Martine Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Martine, ik heb hele goede herinneringen aan De Picknick.
      Vandaag droeg ik een heimwee gevoel bij me, nog niet begonnen aan iets nieuws, maar al wel afscheid genomen van jullie.
      Daarom besloten om op de eerste dag van de lente een week te gaan wandelen op het Pieterpad, samen met Donald, mijn onrust eruit lopen.
      Ik wil iets groots...misschien kom ik wel uit op iets heel kleins maar ik moet het ervaren.

      Verwijderen
  13. een frissen wind doet soms wonderen. Heel vele succes met wat je gaat ondernemen en ik ga je wel een beetje missen hoor hier in blogland. Maar misschien blijf je nog wel lezen..
    In ieder geval Ga voor je dromen..

    Lieve groet, dinah

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je aanmoediging, ik ga mijn best doen. Liefs voor jou Dinah.

      Verwijderen
  14. Ik merkte al langer dat je niet veel meer plaatste en miste je berichtjes nu al.
    Ik heb zelf ook pas enkele knopen moeten doorhakken en eens dit geeurd was, viel er een groot gewicht van mijn schouders. 't Is niet altijd makkelijk om voor jezelf te kiezen...
    Veel succes in alles wat je onderneemt en wie weet, tot ooit! Maar bovenal: doen waar je jezelf goed bij voelt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is zeker niet gemakkelijk om voor jezelf te kiezen.
      Ik ben blij dat jouw keuze als een opluchting voelde, dat is een goed teken.
      Bij de komende verjaardag pak ik de gehaakte vlaggetjes weer uit de lade en denk dan aan jou en de plezierige picknick in Tessenderlo.
      Veel liefs voor jou, Leen.

      Verwijderen
  15. Net nu je tijd over houdt stop je met bloggen....knipoog...wel ontzettend jammer hoor! Je hebt een knapperd van een zoon en ik wens je veel geluk, ook met je moeder!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank Lien, mijn onrust is ook wel gerelateerd aan mijn moeder. Het leven gaat zo snel. Nog drie keer zuchten dan ben ik 80 jaar en dan is het klaar.

      Ik heb uitgestelde wensen, eerst had ik een kindje op te voeden (tot zijn tiende jaar was ik alleenzorgend) daarna kreeg ik de ziekte van Crohn die mij vijf jaar aan huis gekluisterd hield.
      Dat heb ik allemaal met geduld gedragen, altijd blij en de positieve dingen ervan gezocht en gezien.
      Nu heb ik een stoma en de zorgtaak is klaar. Het 'nu of nooit gevoel' slaat toe.
      Ik ben bang om later terug te kijken op mijn leven en dan te denken; ik heb de laatste 30 jaar verspild.

      Ken je het boek de Alchemist? De zoektocht van de jongen, die begint bij de boom in zijn dorp...hij reist de hele wereld over op zoek naar het geheim...die vindt hij uiteindelijk bij de boom in zijn eigen dorp ;-)
      Wellicht kom ik ook weer uit bij het leven dat ik nu leidt, en dat is dan goed.
      Maar ik moet de reis er wel voor maken, want nu voel ik het nog niet.

      Voor jou en je bijzondere dochter ook alle goeds.
      XXX

      Verwijderen
  16. Mijn eerste bezoekje aan je blog en voorlopig dus ook de laatste. Fijn dat je even bij mij kwam kijken en dat je iets hebt gehad aan mijn reactie bij Prentje. Op je gevoel afgaan en doen waar je je goed bij voelt. Veel succes en plezier met alles wat je gaat ondernemen. En misschien nog wel een keertje 'tot ziens'. X

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ja, één keer contact met jou was het duwtje dat ik nodig had om de knoop door te hakken.
      Heel bijzonder. Dankjewel voor je goede wensen. Liefs Katrien.

      Verwijderen
    2. Hier word ik op mijn beurt weer erg gelukkig van. Dat is denk ik een van de redenen waarop ik zelf blog...

      Verwijderen
  17. Ik ben benieuwd wat je gaat doen nu je stopt met bloggen. Gelukkig is er IG en blijf ik je volgen. Dat gevoel ken ik,.. hoort er allemaal bij met het ouder worden. Je hebt idd een hele mooie zoon , dat heb je keurig gedaan Katrien!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Het gaat jullie goed en tot gauw op IG ..
    Groet Jolanda,

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Zo jammer dat je beslist om niet meer te bloggen maar met een man die altijd thuis is en en mama die toch wel wat "gezorg" vraagt begrijp ik best dat daar geen tijd meer voor over blijft... gelukkig horen we mekaar dan nog wel op IG... Maar ik ga je missen... wie weet tot ooit wel weer eens in blogland? Of ergens op een blogmeet???:-)
    Al het beste voor jullie allemaal.
    Liefs
    Onliemie

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Oh dit had ik niet zien aankomen. Ik blijf bloggen net omdat ik het doe voor mezelf. Ja, de ene mens is de andere niet hé. Goed dat je weet wat je écht wil. Veel plezier met je nieuwe hobby's en je veranderde leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Dank je wel dat je ons de gelegenheid hebt gegeven mee te kijken in je kleurrijke leven. Ik heb altijd van je blogs genoten. Het ga je goed.

    Annemieke T. uit P.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wens jullie alle goeds en dank je wel voor het kijkje in je leven!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ik heb zo wat hetzelfde gevoel.....maar stoppen lukt dan ook weer niet....

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Your blog was absolutely fantastic!
    Great deal of great information & this can be useful some or maybe the other way.
    Keep updating your blog,anticipating to get more detailed contents thanks for sharing.
    หนังระทึกขวัญ

    BeantwoordenVerwijderen